Bunt

Oto Róża.

Róża bardzo chciała iść dzisiaj do pracy. Naprawdę. Miała nawet plan, żeby wstąpić do piekarni i kupić swoje ulubione ciastko francuskie z kremem waniliowym i truskawkami (na lunch!).

Nie uwierzycie, ale czynność ta okazała się być niemożliwa do zrealizowania!

Jak w każdy dzień, Róża wstała punktualnie o siódmej... piętnaście (obudzona przez budzik w kształcie żółwia ninja - pozostałość z czasów beztroskiego dzieciństwa). Niewiele widząc na rozespane oczy (jedną nogą była jeszcze w swoim pięknym śnie) dotarła do łazienki, w której odprawiła swój codzienny rytuał higieniczny.
Dokładnie wyszczotkowała zęby pastą wybielającą, ochlapała twarz chłodną, orzeźwiającą wodą i rozczesała skołtunione włosy.

Następnie udała się do kuchni, aby podgrzać mleko na poranne kakao (z bitą śmietaną i wiórkami czekoladowymi). Wypiła je na spółkę ze swoim psem - bo on wprost przepadał za kakao!

Po tych czynnościach Róża była w pełni gotowa, aby stanąć przed najtrudniejszym wyborem dnia codziennego - otworzyła swoją piękną białą szafę (z wielkim lustrem), aby zdecydować co dzisiaj ubierze.

I wydarzyła się prawdziwa tragedia!

W szafie Róży (tak, w jej pięknej, białej szafie!) nie było nic! Kompletnie nic!

Ani bluzeczki, ani sweterka, ani spodni rurek, spódniczki, getrów, tuniki... Nic! Spostrzegła również brak eleganckiej sukienki. Róża złapała się za głowę!

Nie miała wyboru. Na kolanach wpełzła do szafy (wzięła ze sobą latarkę-czołówkę, żeby lepiej widzieć).

Pełzła, pełzła i pełzła... Natrafiła po drodze na bluzkę w serduszka, którą kupiła w zeszłym miesiącu (już była niemodna. A poza tym źle układała się na ramionach). Znalazła również korale - kiedyś długo ich szukała.
Wędrowała dalej przez ciemne zakamarki. Otulał ją przyjemny zapach lawendy odstraszającej mole. Napatoczyła się także na kapcie góralskie - nieużywany prezent od dawnej przyjaciółki. Ale po ubraniach ani śladu!


W końcu doszła do wniosku, że jej szafa jest dziwnie... pojemna! Nigdy wcześniej do niej nie wchodziła, to fakt. Ale, żeby tak długo pełznąć przez jej wnętrze...? Nic dziwnego, że ubrania gdzieś zniknęły!

Róża, którą rozbolały już kolana i nadgarstki, usiadła na chwilkę i wyjęła z kieszeni koszuli nocnej batonik Bounty. Wgryzła się w niego swoimi dobrze wyszczotkowanymi zębami i poczuła przyjemny przypływ energii. Odetchnęła głęboko i postanowiła udać się w drogę powrotną - skoro w szafie nie ma nic do ubrania to musi znaleźć coś w koszu z "brudami"!

W szafie było całkowicie ciemno. Latarka-czołówka świeciła niemrawo. Zapach lawendy świdrował w nosie. I, wyobraźcie sobie, że Róża zwyczajnie zabłądziła! Zgubiła drogę powrotną do swojej sypialni. Kiedy zorientowała się, że coś jest nie tak oraz, że chyba nie da rady sama wrócić do pokoju, zwinęła się w kłębek i przykryła znalezionym po drodze pledem.

- Jak mąż przyjdzie z pracy to mnie uratuje - szepnęła ziewając przeciągle i... zasnęła!